Evan’s ouders hebben veel verbouwingen gedaan. De zolderkamer van Evan is opgeknapt met een dakkapel. De badkamer is ook bijgewerkt, en de slaapkamer van zijn zusje heeft ook een dakkapel gekregen. De woonkamer is verbouwd en heeft een visgraatvloer. De keuken heeft een gietijzeren vloer. Evan kwam iets later dan de andere op de basisschool. Hij doet sinds groep 2 al extra werk. In groep 3 combineerden twee klassen samen. In groep vier kraag Evan extra hulp bij woordenschat, maar na een half jaar was het al niet meer nodig. Sinds groep 5 heeft
Evan in de plusklas gezeten. In groep 7 en 8 was een “specialisatie” project. Kinderen konden praktijkvakken kiezen om te doen. 

Evan’s keuze van leukste naar minst leuke was: BV – drama – muziek – dans. Hij kreeg muziek en vond er niks aan. Ze moesten een eigen nummer spelen en een gezamenlijk lied. De eerste dag, de dag waarop ze een
nummer konden kiezen, was Evan ziek. Hij werd met een vriend ingedeeld bij een nummer dat hij niet wou. Het duurde meerdere weken en sinds dien haat hij het nummer “happier” en muziek. Gelukkig kreeg hij in groep 8 zijn favoriet: drama. Muziek stond vierde. Drama was wel leuk. Evan had met een groepje een plan met een tijdmachine
gemaakt. Het werd uitgekozen voor de eindshow. En de show ging goed. Het was niet voor een cijfer, maar de docent zei dat het goed ging.

Op de middelbare gaat het goed met Evan. Hij leert bijna nooit, maximaal drie dagen van tevoren. Maar hij krijgt toch een hoog cijfer. Zijn algemene gemiddelde is nooit onder de 7,5 gezakt. Hij heeft een prettige sfeer met andere klasgenoten. Door school weet Evan het vakkenpakket, de richting, en de baan die hij gaat doen: hartchirurg. Dat wordt wel moeilijk. Hij moet zes jaar geneeskunde doen en de specialisatie duurt ook zes jaar. Er zijn maar vijf tot tien plekken per jaar in Nederland voor de studie.

Het gaat nu goed met Evan en hij heeft nog een heel leven voor zich.