Die sfeer in het centrum is voor haar belangrijk. Het geeft het stadje iets levends, iets dat verder gaat dan alleen gebouwen of winkels. Het gaat om de mensen, om het gevoel dat je ergens onderdeel van bent.
Haar plek: Mariënhoeve
Wanneer Jasmijn wordt gevraagd naar haar favoriete plek in Wijk bij Duurstede, hoeft ze niet lang na te denken. “De Mariënhoeve,” zegt ze direct. En waarom? “Omdat ik daar op hockey zit.” Voor haar is Mariënhoeve meer dan een sportpark. Het is een plek waar ze zich thuis voelt, waar ze haar vrienden ziet, waar ze zich kan uitleven en zichzelf kan zijn.
“Als ik daar ben, dan ben ik in mijn element. Je bent buiten, je bent actief bezig, en je bent met mensen die je kent. Het voelt gewoon goed.” Mariënhoeve is dus niet zomaar een plek in wijk. Het is een onderdeel van haar dagelijks leven.
Kleine momenten, grote herinneringen
Jasmijn heeft ook dierbare herinneringen aan haar kindertijd in Wijk. Eén daarvan komt meteen naar boven wanneer ik vraag naar een moment dat haar is bijgebleven. “Bij dat watertje, weet je wel, bij die twee bruggen… Daar heb ik iets heel leuks meegemaakt.”
Ze vertelt over een winterdag, jaren geleden. Het had gesneeuwd. Samen met haar vader rolde ze een gigantische sneeuwbal. Ze sleepten hem naar het water en gooiden hem erin. “En die bleef daar gewoon twee weken liggen!” zegt ze lachend. Het plezier van die dag, de verwondering over die sneeuwbal in het water, het zit nog steeds vers in haar geheugen. Zulke momenten, hoe klein ook, maken een plek tot iets groots.
Toekomstplannen
Hoewel Jasmijn nog niet precies weet wat haar toekomst brengt, heeft ze wel dromen. “Ik wil dierenarts worden,” zegt ze zonder aarzelen. Of dat ook in Wijk bij Duurstede zou kunnen? “Als het hier zou kunnen, dan zeker. Want ik ben hier opgegroeid. Het voelt vertrouwd. Het zou leuk zijn om hier te blijven.”
Toch houdt ze de deuren open. Ze beseft dat het leven nog alle kanten op kan gaan. Maar Wijk bij Duurstede zal altijd haar thuisbasis zijn. De plek waar ze vandaan komt.
Veiligheid en vertrouwen
Veiligheid is voor Jasmijn niet iets groots of ingewikkelds. Ze voelt zich veilig thuis, bij haar ouders. “In mijn eigen huis, met mijn mama en papa,” zegt ze. Maar ook buiten de deur, in het centrum van Wijk, voelt ze zich op haar gemak. “De mensen zijn gewoon gezellig. Als je door de stad loopt, kun je altijd een praatje maken met iemand. Je kent elkaar, en als je elkaar niet kent, voelt het alsnog goed.”
Wat moeten bezoekers écht weten?
Als je Jasmijn vraagt wat iemand die Wijk bij Duurstede nog nooit heeft bezocht zeker zou moeten weten, dan heeft ze een duidelijke tip. “Ze moeten echt naar het centrum gaan. Daar kun je een hele leuke middag hebben. Je moet niet in alle woonwijken gaan rondlopen, maar gewoon echt naar de stad. Daar is het gezellig.”
Volgens haar zit de charme van Wijk bij Duurstede vooral in het hart van de stad: het centrum, de horeca, de mensen. Geen spectaculaire pretparken of drukke winkelstraten, maar juist het warme karakter maakt het bijzonder.
Wat mist er nog in Wijk?
Hoewel ze heel positief is over haar woonplaats, mist ze ook iets. “Kledingwinkels voor jongeren,” zegt ze. “Er is niet echt iets waar wij kunnen shoppen. Dan moet je al snel naar Utrecht of een andere stad.” Ze zou het fijn vinden als daar in de toekomst iets aan verandert.
En als je Wijk even zou moeten verlaten?
Tot slot een denkbeeldige vraag: stel dat Jasmijn even Wijk bij Duurstede uit zou moeten. Waar zou ze dan heen gaan? Haar antwoord is snel en duidelijk. “Dan zou ik naar mijn oma gaan. Die woont in Odijk.” Waarom? “Gewoon, gezellig. Bij oma zijn voelt ook als thuis.”
Een wijk vol verhalen
Jasmijn is veertien. Ze zit op hockey, woont haar hele leven al in dezelfde stad, en droomt ervan om dierenarts te worden. Wat haar verhaal bijzonder maakt, is niet iets groots of ongewoons. Het is juist de herkenbaarheid. De liefde voor haar omgeving, de band met haar buurt, de kleine herinneringen en grote toekomstplannen, ze maken haar verhaal een prachtig voorbeeld van hoe jongeren zich verbonden voelen met hun woonplaats.
Wijk bij Duurstede is voor Jasmijn geen stip op de kaart, maar een vertrouwde plek vol herinneringen, ontmoetingen en mogelijkheden. Een plek waar ze thuis is.