Kort verhaal

Dit verhaal is binnenkort te beluisteren op Spotify 

Datum: 05-02-2025
Schrijver: Hans van Osenbruggen

Ja t, was weer raak  , er stonden weer veel auto’s op de parkeerplaats.   Elke dag passeerde we het café en restaurant ,, De Zoelse Brug,, en meestal op woensdag  was er een bruiloft  We zetten onze fietsen met de veeels te grote schooltassen weer op de zelfde plek en liepen achteloos naar de ingang . Net binnen gelijk rechts waren de toiletten en we liepen gelijk naar de toilet tafel . Henkie haalde een kammetje uit z,n zak en ik had m’n haar al wat nat gemaakt. Keurig kamden we onze haren naar achter en trokken onze kleren recht . we keken elkaar aan en knikten . Even later stonden we in de rij , niemand letten op ons en langzaam schoven we op naar het bruidspaar. 

Keurig  gaven we beide een hand en feliciteerden het bruidspaar en met een big smile zochten we een nog leeg tafeltje …waar na even wachten  ons limonade en taart werd geserveerd . De truc was weer gelukt want tja op bruiloften had je nou eenmaal  dat de ene helft de andere voor t eerst zag  en  elkaar niet kenden. 

…..Hans   !!!??   geschrokken draaide ik me om en keek recht in t gezicht van mn tante Riet …… wat doe jij hier , vroeg ze verbaasd..  ze was ingevallen als hulp in de bediening  en kon het niet laten m’n hele familie te vertellen wat ik nu weer had uitgehaald.

Een van de mooiste jaren uit m’n jeugd  was het, een jaar lang naar school  , de MULO in Tiel.  Samen met mijn beste vriend  Henkie van Wijk ,  3e zoon van de plaatselijke smid . Elke dag zo,n kleine 12 kilometer fietsen  naar een school  waar tot op vandaag  mijn ouders nog nooooit waren geweest en ook geen enkel benul hadden waar die lag.  Er waren verschillende manieren om er te komen , bv langs t kanaal  of door t veld  en  zoals later bleek op nog veel meer manieren . Trouw aan elkaar gingen we altijd samen , nooit waren we ziek en zodoende ontwikkelde zich een vriendschap mede denk ik doordat ik ook net als Henk  3e zoon was.                                                                                                 

 ,,Alweer een zoon ,, hoorde ik als eerste toen ik geboren werd …en toen er na mij een jaar later een meisje geboren werd , leek t of men mij al snel vergat . Niet dat ik dat erg vond , integendeel !!  Ook had ik vaak 2e of 3e hands kleding , speelgoed , fietsen  en zelfs klompen, ik had mijn fantasie…… Kon uren spelen met de goedkoopste variant van Lego  nl  bambino …. Lag met deuken in mijn knieën op de kokos vloerbedekking in een hoek van onze  huiskamer , die mijn ouders nachts gebruikten als slaapkamer. Het was eigenlijk de ,,gasten,, kamer , de nette kamer, er werd niet echt in gewoond , zoals bv onze woon keuken met houtkachel , waar je, als t heel koud was, makkelijk achter kon kruipen. Soms ook weer niet , als er op een soort van droog rek met gaas , allemaal zoete appel stukjes werden gedroogd.. die gingen dan in de grote melkbus en naar zolder …s, winters maakte mijnn moeder er dan ,,hete bliksem, van  .

  In de  ,,nette,, kamer stond s, winters ook een potkachel en als deze dan s, zomers weg was werd er een dekseltje op zolder werd gelegd op de doorgang van de pijp. Als je dan op zolder het dekseltje weg schoof kon je zo in de kamer gluren. De zeldzame keren dan mijn ouders ,,gasten,, hadden moesten wij naar boven…heel zachtjes kropen we dan naar dat dekseltje en  stiekem gluurden we daardoor naar de ,,gasten,,…

…..Aangezien dat mijn moeder katholiek was toen ze trouwde met mijn protestantse vader werd ze door haar hele familie ,, verstoten,, geen contact meer …. Jaren lang tot ik ongeveer een jaar of 8 was , er werd voorzichtig geprobeerd, door middel van schrijven, de band weer te herstellen… en er werden weer bezoekjes afgelegd, het leek erop dat de familieband  weer was hersteld… in dat kader werd er besloten , kinderen ( neven en nichtjes) uit te wisselen tijdens de grote vakantie. Ik was als eerste aan de beurt en moest 3 weken lang naar  ome Theo en tante Joke in Driebergen. Theo was de grote broer van mijn moeder en had een smederij in de Bostraat waar ze ook woonden met een groot gezin …. Ik keek m’n ogen uit…wat was t hier anders.. streng katholiek betekende gebeden voor t eten liefst 2 verzen van t onze vader.. een heel strenge tante , neefjes die s morgens met jurken op de fiets naar t ,,seminarie,, gingen voor de ochtendmis. Ome Theo werkte volop samen met knecht Rinus in de smederij achter t woonhuis. En ik mocht mee als er op locatie een klus was zoals bv op vliegveld Soesterberg en ik mocht kijken naar de straaljagers al met al was het een hele belevenis voor zo,n jochie uit een dorpje Rijswijk… ik weet nog dat ik in het begin , van de spanning, s,nachts ik m’n bed plaste.. was klaar wakker en probeerde t  te laten drogen, door het door t open raam te hangen, te wapperen…maar dat lukte niet echt . S, morgens toen tante vroeg wat er was gebeurd , waarom mijn bed nat was… zei in beschamend  : ,,,Tante ik heb zo geswit ,,    Dit heb ik nog jaaaaaren lang op verjaardagen moeten horen , wat hebben ze daar om moeten lachen.. Ook heb ik daar m’n eerste kusje gehad van mijn nichtje Margriet , waarbij ik een keertje s morgens in bed kroop en onder de warme dekens elkaar voorzichtig zoenden.. De neefjes en nichtjes die zoals in de ,,contra deal,, was afgesproken , naar Rijswijk gingen hielden t niet zolang vol als ik … ze aten zich echt groen aan al de fruit wat er om onze boerderij te vinden was,, en na een paar dagen van kotsen gingen ze weer naar huis..