Anne vertelde over haar tijd in Suriname. Anne zei:’ Ik woonde dichtbij fabrieken waar erg veel armoede was en veel ziektes waren, maar de meest voorkomende ziekte was de pokken. In de fabrieken werden vliegtuigen van aluminium gemaakt. ‘Aluminium konden ze massaal produceren in Suriname vanwege de grote hoeveelheid bauxiet die in de Surinaamse grond zat.’: Zei Anne heel overtuigend.

Ze zei met een brede glimlach op haar gezicht.’ Ik ben blij dat ik geboren ben in Suriname, vooral de kokosbomen vond ik prachtig. Anne’s vader was districtscommissaris van het district waar ze woonde, daardoor had ze  een makkelijke tijd in Suriname en was ze erg populair onder de jeugd. Toentertijd hielp Anne soms de ‘bosnegers’ met het brengen van voedsel en drinken. ‘Zij hadden een primitief leven, ze moesten namelijk zelf zorgen voor hun eten uit de natuur en reiniging van rivierwater om het drinkbaar te maken. ‘

Anne was dol op boeken lezen vooral de Engelse boeken vond ze leuk. ‘Ik vond het leren van de Engelse taal daarom ook leuk en interessant, zodat ik de boeken beter kon begrijpen.’ Zei ze met een glimlach. Anne wilde op school graag Geschiedenis studeren, maar haar vader vond dat nutteloos, hij zei dat ze echte vakken moest gaan studeren. Na haar schoolcarrière nam Anne een cursus Steno, wat goed van pas kwam bij haar werk. Anne moest brieven opnemen van haar baas. ‘Mijn baas ging de brieven voorlezen en ik moest ze dan opschrijven en daar kwam steno goed van pas.’ zei ze met een trotste blik.                                                                                                                                                       

Anne had vorig jaar slecht nieuws ontvangen: ze had een herseninfarct, maar gelukkig is ze hiervan al goed hersteld en is haar verleden haar goed bijgebleven.